Orpg|| Lauren & Tessa

Christabella Maria Martinez

"Ja.. Ja ga maar niet zielig lopen doen zeg ik dan lachend.
Ik kan de verleiding even niet weerstaan en woel met mijn hand door Austin zijn haar heen zodat het door de war staat, ik begin nog wat harder te lachen.
Austin zet de tv uit en kijkt me aan "nu is het oorlog " roept hij dan, hij begint met te kietelen, de tranen beginnen over mijn wangen te stromen van het lachen "nee, stop alsjeblieft " zeg ik al lachend.
"Alleen als jij je overgeeft " zegt Austin dan "nooit !" Antwoord ik dan lachend.
"Oke dan stop ik ook niet met kietelen " antwoord Austin, nog meer tranen stromen over mijn wangen "oke, oke ik geef me over.. Alleen een beetje jammer dat ik geen wit vlaggetje heb" zeg ik dan al lachend, Austin stopt met kietelen, ik kom weer even op adem van het lachen en kijk Austin dan met een glimlach aan.
"Het spijt me dat ik de dagen hiervoor ook zo afstandelijk deed, ik dacht dat alles dan weer makkelijker zou zijn.. Het is wat ik altijd gedaan heb. Maar in dit geval was het juist moeilijker, ik miste dit " zeg ik dan nog met een kleine glimlach tegen Austin.

Alice April Anderson

We stoppen voor Pierre. Ik stap uit en houd het handje van Aurora vast. Alison neemt Matteo eruit. Enrique en mijn moeder waren hier al voor ons en toch blijven ze in de auto zitten. Oh god...
Ik neem Aurora mee naar de auto van mijn moeder en tik op het raam. Enrique schrikt op en kijkt mij met een glimlach aan.
Uiteindelijk stappen ze uit. "Onthoud wat ik je daarnet gezegd heb." zegt mijn moeder nog en glimlacht even naar Enrique. Hij wil ook naar binnen lopen, maar ik houd hem tegen. "Over wat ging dat?" vraag ik en trek een wenkbrauw op. "Niets bijzonders." zegt Enrique al lachend en haalt zijn schouders op. "Oh." zeg ik nog en draai mij om. "Kom Aurora." zeg ik met een kleine glimlach tegen haar en neem haar mee naar binnen. Ik zet haar op een stoel naast Riccardo en ga zelf naast mijn zus zitten. Enrique komt voor mij zitten.

Enrique Emanuel Salvador

De moeder van Alice had gezegd dat ik goed voor Alice moest zorgen en haar geen pijn mocht doen.
Matteo het kleine zoontje van Alice haar zus komt op me af gelopen en trekt dan wat aan mijn arm aan mijn blouse "psstt" fluisterd hij, ik buig me wat naar voren " vind u tante Alice lief ?" Fluisterd hij dan "ja heel erg lief" antwoord ik dan, ik kijk iets op en geef Alice een knipoog.
Het jochie glimlacht breed "mag ik op schoot ?" Vraagt hij dan terwijl hij zijn armpjes uitstrekt, ik til hem bij me op schoot.
Hij begint wat te pulken aan mijn zwarte blouse, kennelijk vond hij het een leuk stofje.
Ik begin een van de bekende liedjes voor op schoot te zingen, op een bepaald punt in het liedje laat ik hem door mijn benen heen zakken en til hem dan gauw weer op.
Hij begint te lachen en in zijn handjes te klappen, ik glimlach even om het enthousiasme van het jochie.

Austin Miller

"Het is je al vergeven." zeg ik met een glimlach. Onze hoofden komen dichter bij elkaar, tot als we zich enkele centimeters van elkaar bevinden. Dan trek ik terug. "Dit is geen goed idee." zeg ik en schud in mijn hoofd. Ik kom overeind en ga met mijn rug naar Bella zitten. Ik lach even in mijzelf.
"Ik zou moeten gaan, het is morgen school." zeg ik dan en sta recht. Plots voel ik twee handen aan een arm en draai mij om. "Wat is er?" vraag ik dan.

Christabella Maria Martinez

Wat was er zojuist gebeurd, ik hoorde Austin een soort van zacht lachje uitten en zie hem zijn hoofd schudden.
Op het moment dat Austin zich omdraait kijk ik hem vragend aan, ik kijk hem diep in zijn ogen aan en frons mijn wenkbrauwen wat.
"Wat.." Ik stop even, misschien kon ik beter niet vragen wat er aan de hand was, waarom hij zo'n soort van zacht lachje deed, waarom hij opeens zo snel weg wou.
"Blijf.. Alsjeblieft, ik vind het niet erg als je wilt slapen.. Maar ik wil niet alleen zijn.. Alsjeblieft" zeg ik dan bijna wat smekend, ik wou niet alleen zijn in een ziekenhuis en ik wou niet dat hij me zo zou verlaten dat er misschien dan weer een soort van afstand tussen ons zou komen, ik was juist zo blij dat het weer zo gezellig was tussen ons.
Mijn ogen worden wat waterig, ik kijk naar beneden.. God Bella stel je niet zo aan, waar komt dit opeens vandaan.

Alice April Anderson

Uiteindelijk hebben we allemaal wat kleins gegeten. "Kom Matteo, iemand moet hier gaan slapen." zegt mijn zus al lachend en staat op. Ze trekt hem van bij Enrique vandaan. "Hij vindt je echt leuk." zegt ze met een glimlach. Riccardo loopt met Aurora naar buiten, mijn zus loopt er achteraan.
"Laten wij ook maar eens gaan." zegt mijn moeder met een glimlach. "Nogmaals veel sterkte." zegt Pierre, de uitbater. Mijn moeder haar glimlach verzwakt en bedankt hem.
Na een tijdje komen we thuis aan. We lopen naar binnen. "Wel, Enrique en Alice, hier gelden nog steeds dezelfde regels: geen jongens op de kamers." Ik moet er even om lachen. Nog steeds de oude regels en gewoontes. "Ik toon hem de gastenkamer wel." zeg ik met een glimlach. Mijn moeder knikt. "Oh en Alice, daarna wil ik je nog even spreken." zegt ze. Ik knik op mijn beurt.
Ik pak Enrique zijn hand vast en sleur zijn koffer naar de gastenkamer op de tweede verdieping mee. "Je moet wel de badkamer delen met ons." zeg ik met een kleine glimlach.
Ik zet de koffer in de kamer neer en kijk in het rond. Hier ook nog niks veranderd. Ik plof neer op het bed. "Nou, het zal wel koud zijn vannacht zonder jou." zeg ik met een pruillip.

Enrique Emanuel Salvador

"Geen probleem " antwoord ik met een glimlach en moet vervolgens wat lachen om Alice met haar pruillipje.
Ik ga naast Alice op het bed zitten, ik leg even mijn hand tegen haar gezicht aan "gaat het een beetje ?" Vraag ik dan met een kleine glimlach, Alice knikt even langzaam.
Ik druk even een kus op haar voorhoofd "je weet dat ik er altijd voor je zal zijn toch" zeg ik dan met een kleine glimlach, ik trek haar even in een omhelzing.
"Alice kom je zo nog even naar beneden ?!" Hoor ik haar moeder beneden roepen, ik kijk Alice aan en moet even lachen.

Austin Miller

"Ik blijf wel." zeg ik gauw met een kleine glimlach. Ik ga in een stoel zitten en kijk op. "En je hoeft niet te huilen." zeg ik nog. Ik zak wat onderuit en sluit mijn ogen.

Christabella Maria Martinez

"Er zat een vuiltje in mijn oog " zeg ik dan, ik zie dat Austin een oog open doen en hoor hem wat grinniken "uhuh" antwoord Austin dan.
Ik zucht even " het is gewoon dat.. Ik denk dat mijn emoties een beetje overuren draaien door die rare slaap, denk ik.." Zeg ik dan.
Ik laat mezelf iets onderuit zakken, ik hoor Austin nog een beetje lachen.
Ik pak mijn kussen en gooi het naar zijn hoofd, al snel krijg ik het kussen terug naar mijn hoofd gesmeten.
Ik lach wat en haal mijn haar wat uit mijn gezicht, ik leg het kussen weer onder me neer.
Ik denk even na "als je het me niet wilt vertellen dan hoeft dat ook echt niet, en ik wil je niet pushen of iets en ik wil ook niet dat je boos word.." Begin ik dan, alweer een lach "ja Bells ?" Zegt Austin dan.
"Wat was er net aan de hand ?" Vraag ik dan toch maar, ik kijk even naar mijn handen.. God Bella, verzamel is wat moed en kijk gewoon iemand aan denk ik dan bij mezelf.

Alice April Anderson

"Eerst even deze pumps lozen voordat ik naar beneden ga." zeg ik nog met een glimlach. Ik sta op, Enrique staat ook op. Hij haalt een pluk haar uit mijn gezicht en geeft mij dan een kus. "Kom je zo nog even naar beneden? De gewoonte is om iedereen een goede nacht te wensen." Ik moet even lachen om de gewoonte, het is wel een fijne gewoonte. Ik loop de kamer uit en loop een verdieping lager, waar ik mijn eigen slaapkamer in ga. Ik trek mijn pumps uit en verruil ze voor mijn slippers.
Daarna loop ik naar beneden, waar mijn moeder mij opwacht in de woonkamer. "Wij hebben nog veel te bespreken, maar laten we beginnen met iets wat al een tijdje blijkt aan te slepen." Ik trek een wenkbrauw op.
"Alice, je tante en oom krijgen allerlei brieven dat je creditcard gaat worden ingetrokken." Ik blijf even geschrokken staan. "Hoe weten zij dat? Ik had alles op mijn naam gezet?" Ik ga zitten naast mijn moeder.
"Luister, jouw vader en ik hadden geld bijeen gespaard voor je school en toekomst." Ze haalt een envelop tevoorschijn. Ik schud mijn hoofd. "Madre, ik kan dit niet aannemen! Ik ga wel een baan zoeken of weet ik veel!" zeg ik op luidere toon, ik ga staan met mijn rug richting mijn moeder. "Alice, je moet wel! Zo kunnen ze je nog van school schoppen! Wij hebben dit voor jou gespaard en het is nog altijd voor jou bestemd!" Ik draai mij terug om. Ik zie Enrique in de deuropening achter mijn moeder staan. "Het is nu eenmaal een feit dat je blut bent." Enrique kijkt mij even verbaasd aan. Dan draait mijn moeder zich om en ziet hem ook staan. Ik schud mijn hoofd en draai mij om en loop naar buiten. "Alice!" roept mijn moeder nog achterna.
Ik ga op een stoel op ons terras zitten en leg mijn gezicht in mijn handen. Wat denkt Enrique nu wel niet van mij? Hij kan toch niet gezien worden met iemand die zo goed als blut is?! En ik kan heus wel mijn plan trekken...
Ik laat mijn slippers van mijn voeten schuiven, trek mijn benen op en sla mijn armen er om heen.

Enrique Emanuel Salvador

"Sorry.. Ik .. Uh zal maar naar der toe gaan " zeg ik dan, de moeder van Alice knikt.
Snel loop ik naar buiten toe en zie Alice dan al zitten, ik kniel voor haar neer en zorg dat ze me aankijkt, ze probeert weg te kijken.. Het leek haast wel of ze zich schaamde.
"Alice kijk me aan alsjeblieft" zeg ik dan, als ze me aankijkt zet ik een klein glimlachje op.
"Je weet dat ik je niet zo snel verlaat toch, en dat ik er voor je zal zijn" zeg ik dan nog met een glimlach.
"Je kan altijd wat van me lenen, of als je echt zelf wilt werken kan ik een goed woordje voor je doen op de set.. Dan kan ik je nog meer irriteren op een dag" zeg ik dan met een klein glimlachje, ik pak haar hand vast en wrijf wat met mijn duim over de rug van haar hand.

Austin Miller

Ik haal mijn schouders op. "Er is niks gebeurd. Laten we het vergeten." zeg ik wat lachend.
"Kom, ga slapen, het wordt laat." zeg ik nog met een kleine glimlach en zak weer onderuit. Ik sluit opnieuw mijn ogen.
"Ik weet dat je mij nog steeds aankijkt." zeg ik dan nog. Ik open terug mijn ogen en zie Bella snel ergens anders heen kijken. "Slapen, Bells." zeg ik nogmaals en sluit opnieuw mijn ogen.

Christabella Maria Martinez

Ik laat me iets onderuit zakken en probeer mijn ogen te sluiten.
Eventjes zucht ik, ik kon niet slapen.. Ik had te veel energie op gespaard kennelijk.
Opnieuw kijk ik even naar Austin die kennelijk inmiddels al in slaap was gevallen, zijn mond hing iets open waardoor ik wat moest giechelen.. Die viel ook snel in slaap.
Opnieuw probeer ik mijn ogen dicht te doen, opeens krijg ik het gevoel dat iemand naar me kijkt.
Mijn ogen vliegen open, ik zie iemand in het zwart gekleed bij het raam staan.. Mijn ogen worden groot en ik wou gillen maar ik kon mijn mond niet open doen.
"Ik kom terug voor je.." Zegt hij dan en gaat er vandoor via de deur.
"Austin.. " fluister ik als ik mijn stem hervind, er lopen wat tranen over mijn wangen, ik sta op en loop naar Austin toe, ik schud wat aan hem "Austin" zeg ik dan wat harder, er lopen nog meer tranen over mijn wangen.
Hij schrikt wakker "er.. Er.. Er was iemand hier en.." Zeg ik dan en begin te huilen.

Alice April Anderson

Ik sta recht en kijk Enrique recht in zijn ogen aan. "Kom op, Enrique! Je kan me nu niet zeggen jij dit niet erg vindt! Ik bedoel jij zwemt in het geld!" Ik zie Enrique zijn blik veranderen. "Sorry dat kwam er anders uit dan ik bedoelde." zeg ik snel en kijk even naar de grond.
Enrique komt overeind en pakt mijn hand vast. "En als ik wil werken op de set, dan heb ik daarvoor geen goede woordjes voor nodig. Ik doe dit wel op mijn eigen kracht." Ik kijk Enrique terug aan. "En geld lenen ga ik enkel maar dieper in de schulden." Ik haal mijn schouders op.
Ik hoor gekuch, ik kijk naar mijn moeder in de deuropening. "Je vader zou erop staan dat je dit geld aannam." probeert ze. Ik loop naar haar toe. "We blijven tenslotte je ouders." Ze reikt mij de envelop aan. Ik neem hem aan. "Alleen voor padre." zeg ik nog.
"Weet je, je lijkt echt als twee druppels zoals je vader. Koppig, zorg dragen voor je geliefden, soms humeurig, maar oh zo prachtig." Ze slaat haar armen om mij heen.
Uiteindelijk loopt ze terug naar binnen. Ik draai mij om naar Enrique.

Enrique Emanuel Salvador

Ik snapte best dat Alice een beetje verhit was, maar die opmerking deed best wel pijn.. Ja ik had wel veel geld maar ik had er hard voor moeten werken, en mensen hadden nogal snel de neiging om te denken dat alles dan makkelijk was en je het liefste alles er uit smeet..
Ik loop nog even op Alice af en pak haar hand vast "ik weet dat je graag voor jezelf wilt zorgen, maar goed voor jezelf ook zorgen is soms ook de hulp van een ander aanvaarden.. Je weet niet of er gelijk een baan voor het oprapen valt, en geloof me ik denk dat de crew het geweldig zou vinden als je bij ons zou komen. En mocht je zelf dan toch wat willen zoeken, accepteer dit dan even tijdelijk en zoek in de tussentijd wat.. Dan heb je in ieder geval wat inkomen" zeg ik dan met een kleine glimlach.

Austin Miller

"Bells, dat zal vast een nachtmerrie zijn geweest." zeg ik met een zucht en kom overeind. Ik sla mijn armen om haar heen. "He kop op, het zijn maar dromen. Die doen je niks. Dingen zoals spoken, monsters, magie en die zaken bestaan gewoon niet." zeg ik nog sussend en wrijf wat met mijn hand over haar rug.
Uiteindelijk laat ik haar weer los. "Probeer weer te slapen." zeg ik nog met een kleine glimlach.
Ik ga weer in de stoel zitten en zucht nogmaals. "Niet te veel aan denken." zeg ik nog en sluit mijn ogen weer terwijl ik wat onderuit zak.

Christabella Maria Martinez

"Sorry" zeg ik dan maar tegen Austin, hij moest eens weten over magie denk ik dan bij mezelf.
Ik ga weer liggen, ik sluit alleen mijn ogen niet.. Dat durfde ik niet, ik weet niet wie het was maar het voelde niet fijn.. Raar.
Toch sta ik nog even op om te kijken of het raam dicht zit en kom er achter dat dit niet het geval is.
Ik doe het raam dicht en loop dan weer opnieuw naar het bed toe.

Alice April Anderson

Ik haal mijn schouders op. "Daar heb je gelijk in." antwoord ik. Ik doe terug mijn slippers aan en we lopen naar binnen.
"Slaap lekker, madre." zeg ik en geef haar een kus op haar wang. "Goedenacht, mevrouw Anderson." zegt Enrique. "Alsjeblieft, noem mij ook madre." zegt ze al lachend en geeft hem een klopje. Ik kijk even naar de envelop en kijk wat er in zit. Een cheque van 10.000 euro. Ik draai mij om. "Madre, zoveel geld kan je niet kwijt." zeg ik en wuif met de envelop. "Oh lieverd, wij hebben hard gewerkt hoor." zegt ze en geeft mij een knipoog. "Ik betaal het wel zo snel mogelijk terug." zeg ik nog en loop de trappen op. Ik stop voor mijn deur en draai mij om naar Enrique. Ik ga op mijn tippen staan en geef hem een kus. "Nogmaals sorry voor mijn opmerking van daarnet." Ik geef hem nog een kus. "Trouwens, wat zal ik dan moeten doen op de set? Toch niet jouw loopmeisje spelen he?" zeg ik al lachend en geef hem een klein stampje.

Enrique Emanuel Salvador

"Nou eigenlijk.." Zeg ik dan even om Alice te plagen, ze geeft me nog een duwtje.
"Er is van alles te doen, ik kan eventueel bij de styling en make up wat voor je regelen, het helpen met de set klaarmaken, je kan inderdaad wel iemands assistent worden .. Er zijn behoorlijk wat dingen te doen dus het ligt er aan wat jou leuk lijkt" zeg ik dan met een glimlach, ik geef een kus op haar voorhoofd.

Austin Miller

*slaapt*

Christabella Maria Martinez

Opnieuw probeer ik toch mijn ogen te sluiten, ik probeerde tegen mezelf te zeggen dat er niemand meer binnen kon komen nu het raam dicht was, maar toch bleef ik een ongemakelijk gevoel houden.
Ik kijk even naar Austin die alweer snel in slaap was gevallen, hoe kon hij dat toch ?

Alice April Anderson

"Je weet wat ik leuk vind." zeg ik met een glimlach. Ik sla mijn armen rond Enrique zijn nek. "Maar let jij maar op als ik mijn nagels erbij scheur. Dan klaag ik je aan!" Ik begin te lachen.
"Geen jongens in de kamer, he." zegt mijn moeder plots. Ik schrik op. "Neenee." zeg ik met een glimlach. Mijn moeder loopt naar haar kamer op de tweede verdieping. Ik geef Enrique een kus en laat hem dan los. "Tot morgen." zeg ik met een kleine glimlach en loop dan mijn kamer in. Ik sluit mijn deur en laat mij meteen zakken tegen de deur. Sprakeloos staar ik voor mij uit. Er rollen enkele tranen over mijn wangen.
Ik veeg ze weg en sta weer op. Gauw kleed ik mij om in een topje en shortje en ga dan in mijn bed liggen.
Ik stop me in onder mijn deken en grijp het vast. Ik smoor mijn gezicht erin en begin te huilen.

Enrique Emanuel Salvador

Ik loop even naar mijn kamer toe en kleed me daar om in even alleen een joggingsbroek het was best warm.
Ik loop nog even door naar de badkamer en poets daar even mijn tanden, als ik terug naar mijn eigen kamer wil lopen hoor ik in een keer een iets bedrukte snik uit Alice haar kamer komen.
Op dit moment had ik even maling aan de regel geen jongens in de kamer, ik loop naar binnen toe en sluit de deur achter me.
Ik zie Alice wat in haar dekens liggen, ik snel op haar af en kom bij haar op bed zitten.
Alice komt wat overeind, snel sla ik mijn armen om haar heen en druk haar stevig tegen me aan.
"Shh shh shh" sus ik haar wat "gooi het er allemaal maar even uit" zeg ik dan en geef een kus bovenop haar hoofd.

Austin Miller

*slaapt*

Christabella Maria Martinez

Er ontsnapt een snurkte bij Austin, even moest ik mijn lach iets inhouden.
Een soort van stikkend lachje ontsnapt toch mijn mond, ik sla mijn hand er even voor.
Uiteindelijk draai ik me op mijn zij en leg mijn hand onder mijn hoofd, na een klein tijdje val ik toch in een wel iets rusteloze slaap.

Alice April Anderson

Na enkele minuten lijk ik gekalmeerd en uitgehuild te zijn. Ik nestel mij tegen Enrique aan en leg mijn hoofd tegen zijn borstkas. Hij wrijft wat met zijn hand over mijn arm.
Plots hoor ik de treden van de trap kraken. Ik schiet overeind en spring recht. Snel veeg ik nog een laatste traan weg en loop mijn kamer uit, terwijl ik meteen de deur achter mij toesla. "Is Enrique al gaan slapen?" vraagt mijn moeder. Ik knik snel en loop de badkamer in, met mijn moeder achter mij. Ik pak mijn tandenborstel en begin mijn tanden te poetsen. "Ik zal morgen de hele dag weg zijn. Nog wat dingetjes regelen enzo..." Ik spoel mijn mond. "Wij zullen wel eten maken." zeg ik met een glimlach. Mijn moeder glimlacht terug. "Ik ben blij dat je terug bent." zegt ze dan nog en loopt naar boven. Ik loop gauw mijn kamer in. "Weet je wel hoe close dat wel niet was?!" zeg ik zacht. "Alice, tegen wie praat je?" hoor ik plots aan de andere kant van de deur. Crap...

Enrique Emanuel Salvador

"Uh.. Ik was gewoon in mezelf aan het praten mam" zegt Alice dan, ik moet mijn lach even iets inhouden.
"Oke, slaap lekker" antwoord de moeder dan en loopt weg.
Alice komt naar me toe gelopen "wat zou ze eigenlijk doen als ze wist dat ik hier was, me aan mijn oor wegtrekken" fluister ik dan met een glimlach.
Ik sla mijn armen nog even om Alice heen "gaat het weer een beetje ?" Vraag ik dan aan haar.

Enrique Emanuel Salvador

"Uh.. Ik was gewoon in mezelf aan het praten mam" zegt Alice dan, ik moet mijn lach even iets inhouden.
"Oke, slaap lekker" antwoord de moeder dan en loopt weg.
Alice komt naar me toe gelopen "wat zou ze eigenlijk doen als ze wist dat ik hier was, me aan mijn oor wegtrekken" fluister ik dan met een glimlach.
Ik sla mijn armen nog even om Alice heen "gaat het weer een beetje ?" Vraag ik dan aan haar.

Austin Miller

*slaapt*

Christabella Maria Martinez

*slaapt*